Naar Fundy NP
Door: Maurice
Blijf op de hoogte en volg Maurice
28 Juli 2016 | Canada, Sussex
Ik heb een déjà vu. Waarom doe ik dit? Ik weet waarom ik het doe en ik weet dat als ik er eenmaal uit ben het goed is. Gisteren heb ik niet de foto’s kunnen maken die ik wilde maken en daarom ga ik vandaag weer naar de zonsopgang kijken. Het is vier uur en nu gaat Veerle met mij mee. Dit is een stuk gezelliger dan alleen, en erg leuk dat ze mee wil.
We rijden op hetzelfde tijdstip weg en zijn rond 4u50 bij de plek. Nu niet de top maar een stukje lager in een bocht parkeren we de auto. Wij zullen vandaag niet de eerste in de VS zijn die de zon op zien komen, maar wel een mooie zonsopkomst zullen zien. Het blijft rustig hier, slechts een paar mensen. Het uitzicht is mooier en we kunnen op deze manier nog meer genieten van het moment.
Terug bij de tent begin ik met opruimen en Veerle gaat verder slapen in de hangmat. Als iedereen wakker is en alles is ingepakt vertrekken we. We nemen de scenic route (secundaire weg 1) richting Fundy, Canada. Onderweg hebben we het over wat ons nu is bijgebleven van Acadia NP. Mooie kustlijnen met mooi uitzicht op de verschillende eilandjes voor de kust. Mooie vuurtorens en havens. Maar vooral dat dit park bijna volledig in bewoond gebied ligt. Je komt continu langs huizen als je met de auto rondrijdt. De meeste zijn erg mooi en het ziet er gezellig uit. Het geeft ons alleen niet het idee dat we in een natuurpark zijn. Helaas hebben we ook geen wild of bijzondere vogels gezien.
De route leidt ons langs kleine dorpjes. De oceaan kunnen we meestal niet zien vanaf de weg. Door deze route doen we langer over de reis dan we gedacht hadden. Bij Calais steken we de grens met Canada over. We komen nu ook in een andere tijdzone en het is daarom een uur later dan in de VS. De douanier is vriendelijk en zonder al te veel vertraging krijgen we een stempel in ons paspoort en mogen we verder. Het is nog drie uur rijden, maar we willen toch ook nog wat zien. Daarom rijden we naar St. Andrews in New Brunswick. De zon schijnt vol op, het is heerlijk weer. Een echt dorp waar het bruist in de zomer. We willen even door het dorpje lopen en zoeken een plekje voor de auto. Ja, daar is een plekje. Achteruit file parkeren en hij staat. Niet dus. Knal. K*t. Ik zit met de bumper tegen een prullenbak. Ik baal flink. Hoe heb ik die nu niet kunnen zien. Al jaren rij ik met parkeersensoren en deze auto heeft ze niet. Wel een videocamera waar ik volledig op vertrouw. Helaas ziet de camera alleen maar dat wat precies achter de auto zit en niet wat schuin achter de auto zit. Mijn fout om hierop te vertrouwen. Het is niet goed voor mijn humeur. De zin om het stadje te bekijken is ook voorbij. De bumper is goed beschadigd. Op een grasveldje gaan we even zitten om de papieren van de verhuurmaatschappij te bekijken. Terug in de auto rijden we naar een rustige plek, waar ik de maatschappij bel. Alles is genoteerd en we kunnen verder. Over een week nemen ze contact met ons op.
Nu verder naar Fundy NP. Wat is er toch een groot verschil tussen Canada en de VS. De snelweg waar we op rijden ziet er netjes uit. Alles ziet er verzorgt uit. Geen troep langs de weg. Uiteindelijk zijn we er en we kopen een nationale parken pas voor Canada. Deze pas is 2 jaar geldig. Het park ziet er ook super verzorgd uit. Mooie wegen, mooi uitzicht, alles is top. Eindelijk zijn we bij Point Wolf campground. Ik heb zo’n zin in een douche, omdat ik die de afgelopen dagen niet gezien heb. Bij de ingang geef ik onze reservering door en ik krijg de benodigde informatie. Helaas krijg ik ook de mededeling dat er geen stromend water is op de camping, in verband met een storing. Het is niet mijn dag!
De tenten staan in een mum van tijd en we gaan vanavond pancakes eten. Lekker!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley