Puffins in Cape Breton - Reisverslag uit Ingonish, Canada van Maurice Staps - WaarBenJij.nu Puffins in Cape Breton - Reisverslag uit Ingonish, Canada van Maurice Staps - WaarBenJij.nu

Puffins in Cape Breton

Door: Maurice

Blijf op de hoogte en volg Maurice

04 Augustus 2016 | Canada, Ingonish

Donderdag 4 augustus 2016 Puffins in Cape Breton

Wat was het vannacht koud in onze tent. Ik vermoed dat het door het luchtbed komt, wat onze lichaamswarmte afvoert naar de grond. De buitentemperatuur lag rond de 14 graden en dat valt wel mee. Toch heb ik vannacht mijn sokken aan gedaan. Het gaat deze ochtend niet snel. Onze tenten helpen ook niet mee bij het opstaan, omdat ze extra donker zijn. Je wordt door de natuurlijke wekker, de zon, ook niet geholpen om op te staan. Op het moment dat we de tenten in willen pakken, begint het een beetje te regen. Niet veel, en het is de eerste regen die we krijgen terwijl we buiten zijn. Valt dus allemaal wel mee. Om kwart voor elf is alles ingepakt, de volgende camping geboekt en verlaten we de camping.

In 10 minuten zijn we in Baddeck, hier stoppen we bij een restaurant voor een laat ontbijt. Nadat we dit op hebben rijden we 20 minuten verder door naar Englishtown. Hier gaan we op een boottocht: Donelda’s Puffin Boat Tours. Deze bijna 3 uur durende tocht brengt ons naar Bird Islands. Daar hopen we veel verschillende soorten vogels te zien, en met name de Atlantic Puffins (papegaai duiker), en de Amerikaanse zeearend. Daarnaast zijn er ook zeehonden te zien. Ondertussen schijnt de zon lekker en is het heerlijk aan boord. Ik had gelezen dat we de linkerkant van de boot moeten zitten, omdat je daar het meeste ziet en dat klopt ook. We varen tegen de wijzers van de klok in om de eilanden. Al vrij snel sta ik op het achterdek, omdat ik denk dat we daar toch het meeste kunnen zien. Na 40 minuten zijn we bij de eilanden en we zien al snel veel verschillende dieren. Heel veel zeehonden, aalscholvers, meeuwen en na een tijdje ook Puffins. Het zijn slechts kleine vogeltjes met kleine vleugels. Om in de lucht te blijven moeten ze heel snel hun vleugels bewegen, wel rond de 7 slagen per seconde. Het zijn echte watervogels en ze kunnen ook jaren op zee blijven, zonder vaste grond onder zich. Alleen als ze gaan broeden, dan komen ze aan wal. Soms komen ze mooi voorbij vliegen met een vis in hun bek, dan zien we een heel stel drijven in het water. Het is een super mooi gezicht deze vogeltjes. Ik probeer ze te fotograferen, maar dat valt nog niet mee, omdat ze zo klein en snel zijn. Op een later moment zal ik door de honderden foto’s gaan om te kijken of er een paar mooie bij zitten. Eind augustus dan zijn de Puffins uitgevlogen en zijn ze niet meer te zien op het eiland.

Op de rotsen verscholen zitten de Amerikaanse zeearenden. Het zijn er veel en ze blijven bijna allemaal rustig op hun plek zitten. Je moet goed kijken naar hun witte kop, om ze te ontdekken tegen de rotsen. Zoals eerder gezegd, we hebben ook een hoop andere soorten vogels gezien en thuis moeten we eens goed kijken welke we nu precies gezien hebben. Nu heb ik alleen de Engelse namen. Op de terug weg naar de haven komt een zeearend op de boot afgevlogen. De schippersvrouw Donelda voert deze vogels en ze weten dat. Ze gooit een haring in het water, die de vogel eruit haalt en een meeuw wil hem ook hebben. Hopelijk heb ik van dit mooie moment ook een paar foto’s kunnen maken. We vonden het allemaal een gave belevenis.

Nu is het tijd om naar onze kampeer plek te rijden. Dit is de eerste camping in het nationale park Cape Breton aan deze kant van het eiland. Het is de Ingonish Campground. Als onze tent staat gaan we terug naar het dorpje (2 restaurantjes volgens mij) en gaan bij een restaurant eten. Zolang we nog aan de kust zijn, willen we wel verse vis eten. Bram neemt een pasta met kreeft, Veerle gerookte zalm, Lisette een kwart kreeft, mosselen en reuze garnalen en ik neem heilbot met krab in de saus. Het is allemaal erg lekker.

Als we terug zijn op de camping stoei ik nog met Veerle en Bram voordat ze gaan slapen. Het blijft leuk om te stoeien. Nadat ze hun tanden hebben gepoetst gaan ze in de tent en kan ik aan mijn dagboek beginnen. Het is nog lekker buiten en ik zie weinig muggen hier. Waarschijnlijk omdat we zo dicht bij de kust zitten. Het is half elf en ik twijfel of ik nog een foto kan maken van de sterren.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Canada, Ingonish

Oostkust VS en Canada

Een rondreis door New England en Canada

Recente Reisverslagen:

18 Augustus 2016

Thuis

17 Augustus 2016

Terug naar huis

16 Augustus 2016

Shop till you drop

15 Augustus 2016

Mt Washington

14 Augustus 2016

White Mountains
Maurice

Actief sinds 24 Jan. 2009
Verslag gelezen: 65
Totaal aantal bezoekers 19372

Voorgaande reizen:

10 Juli 2019 - 10 Augustus 2019

Westkust VS 10 jaar later

15 Juli 2017 - 05 Augustus 2017

Rondreis Scandinavië

24 Juli 2016 - 17 Augustus 2016

Oostkust VS en Canada

25 April 2015 - 10 Mei 2015

Steden Oostkust VS

29 Juni 2013 - 28 Juli 2013

Rondreis VS Canada

19 Juli 2011 - 02 Augustus 2011

Toscane

30 Juli 2010 - 16 Augustus 2010

Noord Spanje

25 Juli 2009 - 24 Augustus 2009

Rondreis VS westkust

Landen bezocht: