Dag 2 Northbound

Zondag 30 juni
Om 3 uur in de nacht is iedereen wakker. Echt lekker heb ik niet geslapen, maar ja jetlag. Volgens mijn biologische klok moet het nu toch echt rond het middaguur zijn. Omdat vandaag ook een reisdag wordt besluiten we maar om langzaam op te gaan staan. We proberen vandaag zover mogelijk richting Yellowwstone te komen. Hoever het uiteindelijk wordt dat zien we wel. Het is grappig, het is vier uur 'snachts en iedereen is klaar wakker. Geen ochtendhumeur te bekennen. Buiten is het nog steeds snik heet. Het is half zes als we vertrekken.

Vandaag rijden we door zes staten. In Nevada starten we, daarna een klein stukje Arizona, heel veel Utah, veel Idaho, een klein stukje Montana en daarna Wyoming.
Als we moeten tanken, gaan we daarna bij de subway een broodje eten. We krijgen niet alles op en nemen wat we overhebben mee. Ook hier is het nog steeds snikheet. Gelukkig doet de airco het in onze Kia Sorento het goed. Het is misschien de meest sexy auto, maar hij doet het goed. De iPod van Bram bevat al onze muziek voor onderweg en. Deze kunnen we via het audio systeem van de auto afspelen.
Onderweg stoppen we nog een keer om te tanken en om een wegenkaart te kopen. Lisette wil graag ook in de gaten houden hoe we rijden. De kinderen vermaken zich in de auto, soms iets te goed en worden ze volgens ons te luidruchtig.

Tijdens deze lange rit zie je veel van de VS. In het begin verbaas je over een aantal zaken en daarna zie je het niet meer. Wat zijn nou de zaken die mij in meer of mindere mate opvallen.
Afmeting: Natuurlijk alles is groter in de VS. De auto's, de verpakkingen, de winkels etc. Onze auto is maar een klein boodschappen autotje in vergelijking met een hoop andere auto's. In de winkel zie je een pot augurken van een gallon (3,8 liter). Een augurkje is best lekker, maar dit is toch echt wel veel.
Patriotisme: In nederland hangt de vlag uit met koningsdag of als we europees kampioen worden. Hier zie je ze bij verschillende huizen hangen. Ongeacht welke dag het van het jaar is. Daarnaast kom je regelmatig een bill board tegen van de Air Force, Marines of een ander legeronderdeel. Waarbij ingespeeld wordt op trots en het grotere doel.
Wapens: In Nederland is een bolletjesgeweer al taboe. Hier niet. Wapens horen bij het leven en men is er trots op (denk ik). Een man met een T-shirt dat hij wapens maakt. Advertenties over wapenbeurzen langs de kant van de weg. Niet één, maar veel meer.
Camper of Caravan op truck: America is het land van de camper, maar wat we het meeste tegen komen is toch wel de pickup truck, waarop een soort caravan is gekoppeld.
Winkel centra: De meeste winkel centra zien er allemaal hetzelfde uit. De bekende merken, met iedere keer een soortgelijk gebouw. Vaak losstaand met veel parkeerruimte er om heen en dicht bij uitvalswegen. Misschien wel praktisch, maar niet echt orgineel.

Vandaag zijn we weer over een tijdgrens gegaan. Het is nu slechts 8 uur vroegen dan in Nederland. We besluiten om door te gaan tot in Yellowstone. Het is na zevenen als we aankomen bij de grens van het park. Weer een aardige park ranger bij de ingang. Echter we krijgen ook een "Ohh dear" te horen, als we zeggen dat we een kampeerplaats zoeken. Bijna alles is vol, behalve een in het zuiden (65 mijl) en een in het noorden (50 mijl). Als we verder het park in rijden zien we dat die in het noorden vol is. Dan maar naar het zuiden, naar Lewis Lake. Met een maximum snelheid van 45 mijl per uur schiet het niet echt op. Maar gelukkig is er nog wel een plaats vrij. Voor 15 dollar mogen we onze tent opzetten. Helaas weinig voorzieningen, alleen een vault toilet. Dat wil zeggen een pot, met een grote ruimte eronder, die langzaam gevuld wordt met ...

Het is wel een ramp hier met de muggen. Binnen no time wordt je lek gestoken. We weten niet hoe snel we onze armen en benen moeten bedekken. Wat er nog overblijft, smeren we in met deet om te zorgen dat ze ons niet meer lusten. 1-0 voor de muggen zullen we maar zeggen. Ze zijn met te velen. In iets meer dan twee seconden zetten we onze 2 seconds tent op. Nog een blik ravioli opwarmen en we hebben weer ons avond eten op. Het is ondertussen donker en we liggen om half elf in ons bedje.

Het was vandaag een dag met (te) veel in de auto zitten. We hebben 780 mijl (1250 km) gereden en hebben het met ons viertjes wel gehad. Dit was de langste rit van de vakantie. Als het goed is zijn de ritjes nu korter.