Dag 5 Op weg naar Glacier NP

Woensdag 3 juli 2013
Vannacht hebben we heerlijk geslapen. Het was warmer dan de afgelopen nacht en dat was prettig. Kwart voor zes geeft mijn iPhone aan, nou dat is een mooie tijd om op te staan. Vandaag rijden we naar Glacier NP. De volledige parknaam is Waterton-Glacier national park en ligt zowel in Canada als ook in de VS.We kleden ons aan en pakken de spullen in en binnen het uur zijn we weg.

De verschillende landschappen van Montana bieden een mooie afwisseling tijdens de rit. Uitgestrekte graslanden met koeien. De meeste koeien die we zien zijn zwart. Als we door de wat kleinere dorpen rijden, dan zien we ook veel vervallen huizen. Of sommige nog bewoond zijn is niet duidelijk. Hopelijk niet. Een vos met zijn prooi loopt ons tegemoet langs de weg, Hij schrikt van ons en laat zijn prooi vallen en duikt het hoge gras in. We draaien om en wachten bij een uitham een paar minuten om te kijken of hij terugkomt. Nee dus.

Het is kwart voor twee en we rijden het park in. Op de camping rising sun zoeken we een plek. De plekken hier zijn allemaal klein, maar gelukkig vinden we nog een plekje waar we onze tent neer kunnen zetten. Ik denk dat als we een half uur later waren, dit niet meer mogelijk was.
Na gesetteld te zijn op onze plek gaan we een stuk rijden door het park.
De steile bergen en de gletsjers maken het een heel mooi park. In 18?? waren er nog ?? gletsjers. In 2008 waren er nog slechts ?? over. De verwachting is dat in 2020 er geen gletsjer meer over is. Goed kijken en genieten dan maar.

Op de terugweg staan er weer auto's langs de weg, we vragen wat ze zien en het is een Grizzly aan de rand van het bos (200 meter ver). Hij is al het bos ingegaan. Helaas niets gezien. Ook op onze camping is regelmatig een beer gezien. Ik heb het er niet op en morgen gaan we ook wandelen, dus ik besluit om toch maar een bus bear spray te kopen (46 dollar). Als we onverwacht een beer tegenkomen, dan moet dit ervoor zorgen dat hij niet verder onze kant op komt. Ik zie het als een verzekering en hoop dat ik het niet nodig ga hebben. Het geeft me nu al een beter gevoel, waardoor ik met wat veiliger voel.

Vandaag was het een rustig dagje en op de camping gaan we koken en worstjes braden op het kampvuur. Als toetje probeer ik wat popcorn te maken op het campvuur. Dit mislukt jammerlijk (RTFM). Volgende keer beter. Ik heb nu een idee hoe het wel moet. En om de belofte van gisteren na te komen, daarna nog marshmellows boven het vuur.
De vrouwelijke ranger komt langs en doet haar verhaal over de beren. Alles behalve het firewood moet opgeborgen zijn in de auto of in een bear box. Ik vraag haar over een hike die we van plan zijn, maar die kent ze niet. Ze wil er wel alles van weten als we terug zijn. Veerle krijgt een junior ranger boekje en morgen vroeg zal ze er nog een voor Bram op de pciknicktafel leggen. Ook nu weer super aardig.

Mijn dagboek bijhouden schiet niet op, maar dat geeft niets. De kinderen zijn druk bezig met de Junior Ranger Activity Guide. Ondanks dat ze eerder aangaven dat na het in Yellowstone gedaan te hebben, dit niet meer hoefde, zijn ze heel enthousiast bezig. Het is in het engels dus ze hebben onze hulp nodig bij het vertalen. Bram kan al aardig goed engels lezen en ook spellen. Heel knap.

Het is al laat als ik dit verhaal zit in te typen. We zitten aan de rand van de camping en ik kijk de donkerte in met de bear spray naast me. Laat ik maar snel mijn tanden gaan poetsen, goed spoelen en dan mijn veilige tent in. Het doek is zeker wel 0,1mm dik. Weltrusten.